Author :
Abstract
Bu çalışmada, üniversite öğrencilerinin nanoteknolojiye yönelik tutumlarının belirlenmesi için bir ölçek geliştirilmesi amaçlanmıştır. Veriler Gazi Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi ve Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi olmak üzere iki farklı üniversitede Fizik, Kimya ve Biyoloji bölümlerine devam eden toplam 671 öğrenciden toplanmıştır. Çalışmada, madde-test korelasyonu ve %27’lik alt-üst grup ortalamaları farkına dayalı madde analizi, Cronbach Alfa (Cr?) iç tutarlılık katsayısı, KaiserMeyerOlkin katsayısı, Barlett Sphericity testi ve faktör analizleri kullanılmıştır. Her iki çalışmanın da farklı düzeyde tutuma sahip öğrencileri anlamlı düzeyde ayırt edebildiği saptanmıştır (p<0,001). Nanoteknoloji Tutum Ölçeğinin (NAS) 25 maddesi sonunda Cronbach alfa (?) katsayısı 0,91 olarak hesaplanmıştır. Yapılan çalışmalar, ölçeğin iç tutarlılık katsayısının, maddelerin birbiriyle son derece tutarlı olduğunu göstermektedir. Ölçeklerin yapısal geçerliliğini kanıtlamak için faktör analizi yapılmıştır. İlk olarak, NAS (= 35 madde), tekil değeri 1'in üzerinde olan 6 faktör altında toplanmıştır. Ölçeği oluşturan maddelerin ortak varyansı 0,48 ile 0,75 arasında değişmektedir. Bu altı alt faktör, tutum değişkeni ile ilgili varyansın % 60,57'sini açıklamaktadır. İkincisi; Sonuç olarak 25 madde faktör analizi; 1'in üzerindeki öz değerlere sahip maddeler, 4 alt faktöre sahip bir yapı oluşturmuştur. Maddelerle ilgili 4 faktörün ortak varyansı 0,38 ile 0,63 arasında değiştiği bulunmuştur. Bu 4 alt faktör birlikte tutum değişkeni ile ilgili varyansın % 52,35'ini açıklamaktadır. Her iki çalışma için faktör analizi, ölçeğin toplam varyansın önemli bir bölümünü açıklayabildiği sonucuna varılmıştır. Bulgular, ölçeğin psikometrik özelliklerinin iyi düzeyde olduğunu göstermektedir.
Keywords
Abstract
The study aims to develop a scale to establish the attitudes of university students towards nanotechnology. Data for the second stage have been compiled from 671 students from Physics, Chemistry and Biology Departments of Ankara University, Faculty of Science and Gazi University, Faculty of Arts and Sciences. Item-test correlation and item analysis based on the difference of the 27% Aub-top group averages, Cronbach Alpha coefficient, Kaiser-Meyer Olkinco efficient and factor analysis of the Barlett Sphericity tests were used. In both stages, it has been established that the ability of the scale to distinguish students with different attitudes is statistically significant (p<0,001). At the end of Nanotechnology Attitude Scale (NAS) 25 items, Cronbach alpha (?) coefficient has been calculated as 0,91. Conducted studies show that, internal coherence coefficient obtained in the scale shows that the items are highly consistent with one another. Factor analysis was performed to prove structural validity of the scales. At first, NAS (=35 items) has been gathered under 6 factors, the individual value of which are above 1. Common variance of the items forming the scale varies from 0,48 to 0,75. These six sub-factors explain together 60,57 % of the variance related to attitude variable. Secondly; as a result NAS of 25 item factor analysis; items with eigen value above 1, formed a structure with 4 sub-factors. Common variance of 4 factors related to the items varies from 0,38 to 0,63. These 4 sub-factors together explain 52,35 % of the variance related to attitude variable.Factor analysis for both studies, concluded that the scale is capable of explaining an important part of the total variance. The results of the study indicate that the psychometric properties of the scale are at a good level.
Keywords
- Ak, N. (2009). Nanoteknoloji eğitiminin lise düzeyine uyarlanması. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi,
- Ak, N. (2009). Nanoteknoloji eğitiminin lise düzeyine uyarlanması. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Anderson, L. W. (1988). Likert Scales. John P. Keeves.(Eds.) Educational research ,methodology and measurement an international handbook. New York: Pergoman.
- Aslan, O.& Şenel, T. (2015). Fen alanları öğretmen adaylarının nanobilim ve nanoteknoloji farkındalıkdüzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 363-389.
- Atabaş, Ü. (2012). A study for training and raising awareness of elementary school students aboutnanotechnology and biotechnology subjects. Master’s Thesis. Fatih University Insitute of Science, Istanbul.
- Bryman, A. & Cramer, D. (1999). Quantitative data analysis with spss release 8 for windows. London and New York: Taylor-Francis E-Library, Routledge.
- Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. (11. Baskı). Ankara: Pegem.
- Cohen, L., Manion, L. & Morrison, K. (2007). Research methods in education, (6th ed.). New York: Routledge.
- Cronbach, L. J. (1990). Essentials of Psychological Testing. New York: Harper Collins.
- Davidoff, L. L. (1987). Introduction to Psychology. (3.rd. Edition.) New York: Mcgraw Hill International.
- Devlet Planlanma Teşkilatı (DPT) (2010).(http://issuu.com/arti5medya/docs/web_nano_ teknoloji) Erişim tarihi:01.08.2015
- Ekli, E. (2010). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin nanoteknoloji hakkındaki temel bilgi ve görüşleri ileteknolojiye yönelik tutumlarının bazı değişkenler açısından araştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Muğla Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Muğla.
- İnceoğlu, M. (1993). Tutum algı iletişim. Ankara: Verso
- Kadıoğlu, F. (2010). Fen öğretiminde öğrenim gören öğretmen adaylarının nanoteknoloji ile ilgili güncel vegeleceğe yönelik düşünceleri: Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesinde yapılan bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Kalaycı, Ş. (2008). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. (3. Baskı), Ankara: Asil.Karataş, F. Ö. & Ülker, N. (2014). Karasar, N. (2006). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel
- Kelsall, R. W. (2005). Nanoscale science and technology. England: John Wiley
- Kurnaz, M. A. & Bayraktar, G. (2012). Nanoteknoloji tutum ölçeği: geliştirilmesi, geçerliliği ve güvenilirliği. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1),41-53.
- Lan, Y. L. (2012). Development of an attitude scale to assess k-12 teachers' attitudes toward nanotechnology. International Journal of Science Education, 34(8), 1189-1210.
- MEB (2005). İlköğretim fen ve teknoloji dersi (4 ve 5. sınıflar )öğretim programı. Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı. Ankara.
- MEB (2015) T.C. MEB Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, Öğretim Programları. (http://ttkb.meb.gov.tr/www/ogretim-programlari/icerik/72) Erişim tarihi:01.08.2015
- Miller, J. C. (2004). Handbook Of Nanotechnology :Business, Policy, And İntellectual Property Law. John Willey&Sons, Hoboken, Nj, Us, 13.
- National Science and Technology Council. (2000). National Nanotechnology İnitiative: Leading To TheNext İndustrial Revolution. A Report By The Interagency Working Group On Nanoscience, Engineering And Technology, Washington.
- Onuncu Kalkınma Planı. (2013) TC Kalkınma Bakanlığı.(http://www.kalkinma.gov.tr/Lists/Yaynlar/Attachments/518/Onuncu%20Kalk%C4%B1nma%20Plan%C4% B1.pdf) Erişim tarihi:17.04.2017
- Özdamar, K. (1999). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi I. (2.baskı). Eskişehir: Kaan Özgüven, İ.E. (1994). Psikolojik Testler. Ankara: Ütopya Yayınevi.
- Sagun Gököz, B. (2012). Design and ımplementation of a nanoscience & nanotechnology workshop:ınvestigating 11th grade students’ awareness and conceptual understanding of nanoscience & nanotechnology. Yüksek Lisans Tezi. Boğazici Universitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Salamanca-Buentello, F., Persad, D. L., Court, E. B., Martin, D.K., Daar, A. S. & Singer, P.A. (2005). Nanotechnology and The Developing World. PlosMedicine, 2(5), 383-386.
- Semakina, N. V. (2017). Nanotechnology-oriented system of natural science education in secondary schools. International Journal of Nanotechnology, 14(7-8), 680-689.
- Sencer, M. & Sencer, Y. (1978). Toplumsal araştırmalarda yönetim bilim. Ankara: TODAİE, No:172. Statnano (2017) ( http://statnano.com/country/turkey) Erişim Tarihi: 04.02.2017
- Streiner, D. L. & Norman, G. R. (2003). Health Measurement Scales. A Practical Guide to Their Development and Use, (3rd edn.). New York: Oxford University.
- Şencan, H. (2005). Sosyal ve Davranışsal Ölçümlerde Güvenirlik ve Geçerlilik. Ankara: Seçkin
- Şenel. A. & Elçin A. E. (2010). Nanoteknoloji Alt Yapı Çalışmalarında Yazılı Basının Yeri ve Önemi. 9.Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi. Dokuz Eylül Üniversitesi- MEB. 23-25 Eylül 2010. İzmir
- Şenel. A. & Elçin. A. E. (2010) Nanoteknoloji Kavramlarına İlişkin Rehber Materyal Geliştirilmesi. Nabitek (Uluslarası Katılımlı Nanobilim ve Nanoteknoloji Öğrenci Kongresi). İstanbul
- Tavşancıl, E. (2006). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS İle Veri Analizi. (3. Baskı). Ankara: Nobel. Tekin, H. (1982). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Daily News
- Tezbaşaran, A.A. (2003). Likert Tipi Ölçek Geliştirme Kılavuzu. Ankara: Türk Psikologlar Derneği.
