Yerel Yönetimler, Eğitim Politikası Ve Çocuk Üzerine: Bazı Ülke Uygulamalarından Örnekler

Author :  

Year-Number: 2019-30
Language : null
Konu :
Number of pages: 1071-1077
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Bilgi toplumunda yaşanan kültürel, sosyal, siyasal ve ekonomik koşullara bağlı olarak yerel yönetimler de bundan etkilenmektedir. Nitekim günümüzde yerel yönetimler, demokratik kapasitesi ve etkinlik düzeyleri olarak gelişmektedirler. Bu bakımdan yerel yönetimler, halka en yakın idari birimler olarak kamusal politikaların belirlenmesinde önem taşımaktadırlar. Yerel yönetimlerin yerine getirdiği politikalardan biri de sosyal hizmet alanındadır. Bu bakımdan yerel yönetimler sosyal politika ve hizmet bağlamında eğitim ve çocuk gelişimi konusunda da gündemini korumaktadır. Eğitim, modern demokratik toplumların dikkate değer kamu politikası alanlarından biridir. Bu noktada devletler, çağımız olan bilgi toplumunda geleceğin ekonomik, toplumsal ve kültürel kalkınmasını yakalamak için eğitime gerekli olan yaptırımı sağlamakta ve bunun için tüm olanakların yolunu açmaktadırlar. Yarınların geleceği olan çocukların da kaliteli, katılımcı ve öğrenmeye dayalı bir biçimde yetiştirilmesinin gereği ortadadır. Bu çalışmada da yerel yönetimler, eğitim sistemleri/faaliyetleri, devletlerin konu hakkında eylemleri, çocuk gelişimi üzerinde durulmaktadır. Farklı ülkelerden verilen örnekler çerçevesinde de farklı siyasi kültüre sahip ülkelerde konuya bakış açısı değerlendirilmektedir.

Keywords

Abstract

Local governments are also affected by the cultural, social, political and economic conditions in the information society. As a matter of fact, local governments are developing as democratic capacity and efficiency levels. In this respect, local governments are important in determining public policies as the closest administrative units. One of the policies implemented by local governments is in the field of social work. In this respect, local governments maintain their agenda in terms of education and child development in terms of social policy and service. Education is one of the remarkable public policy areas of modern democratic societies. At this point, states provide the sanction necessary for education in order to capture the economic, social and cultural development of the future in the information society of our age and they open the way for all possibilities. It is obvious that children who are the future of tomorrow should be raised in a quality, participatory and learning manner. In this study, local governments, education systems / activities, actions of states on the subject, child development are emphasized. Within the framework of the examples from different countries, the perspective of the subject is evaluated in countries with different political cultures.

Keywords


  • Acar, T. (2012). “Almanya Eğitim Sistemi”, (Ed. Ö. Demirel), Gelecek İçin Eğitim: Farklı Ülkelerde

  • Acar, T. (2012). “Almanya Eğitim Sistemi”, (Ed. Ö. Demirel), Gelecek İçin Eğitim: Farklı Ülkelerde Program Geliştirme Çalışmaları, ss.1-17, Pegem Akademi Yayınları, Ankara.

  • Aka, V. & Güngör, F. (2018). “Çocuklara Yönelik Yerel Yönetim Uygulamaları: Esenler Belediyesi Örneği”. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 17, Ekim: 187-214.

  • Atalay, M. S. (2019). Hem Merkezi Hem De Yerel Yönetim Odaklı Bir Eğitim Sistemi. Eğitim Yönetimi, 2,Bahar, https://www.pegem.net/dosyalar/dokuman/1023-2012020711228-atalay.pdf, (Erişim Tarihi: 12.01.2019).

  • Çetin, Z. Ö. (2016). “Polonya’da Yerel Yönetim Sistemi”, The Journal of Academic Social Science Studies, 52, Winter: 351-371.

  • Çetinkaya, A. C. (2019). Yerel Yönetimlerin Toplumsal Politikalara Etki ve Katkıları.https://personel.omu.edu.tr/docs/ders_dokumanlari/1282_41518_1655.pdf, (Erişim Tarihi: 01.01.2019).

  • Çopur, E. Ö., Ulutaşdemir, N. ve Balsak, H. B. (2015). Çocuk ve Suç. Uluslararası Katılımlı III. ÇocukGelişimi ve Eğitimi Kongresi “Erken Müdahale”, 12 Mayıs 2015, Salı, Sözel Bildiriler XI, http://dergipark.gov.tr/download/article-file/88852, (Erişim Tarihi: 12.01.2019).

  • Didin, Ş. N. (2014). “Karşılaştırmalı Eğitim Yönetimi”, Kitap İncelemesi, Eğitim Bilimleri Dergisi, Haziran, 40: 147-151.

  • Erbay, E. (Ed.) (2016). Çocuk Katılımı. Nobel Basım Yayım, Ankara.

  • Ergenç, S. ve Aydın, H. (2009). Yerel Yönetimlerin Çocuk Suçluluğunu Önlemedeki Rolü, Denetişim, http://dergipark.gov.tr/download/article-file/208997, (Erişim Tarihi: 10.01.2019).

  • Erkul, H., Kara, H. ve Şimşek, S. (2016). ABD ve Almanya Yerel Yönetimlerinin Karşılaştırılması, Yönetim Bilimleri Dergisi, 14(27): 33-58.

  • Göksu, G. G. (2018). “Çocuk Dostu Şehirlerin Kurulmasında Çocuklara Duyarlı Bütçelemenin Önemi ve Rolü”. Sayıştay Dergisi, 110 Temmuz-Eylül: 157-171.

  • Güneş, M. (2009). Almanya ve Türkiye’deki Yerel Yönetimlere Karşılaştırmalı Bir Bakış,Güven, B. (2013). “Öğretim İlke ve Yöntemleriyle İlgili Temel Kavramlar”, (Ed. Ş. Tan), Öğretim İlke ve Yöntemleri, ss.1-34, Pegem Akademi Yayınları, Ankara.

  • Işıkçı, Y. M. (2017). “Yeni Kamu İşletmeciliği Perspektifinden Çocuk Koruma Hizmetlerinin Yeniden Yapılandırılması”. Akademik Yaklaşımlar Dergisi, İlkbahar, 8(1): 40-64.

  • İnaç, H. ve Ünal, F. (2006). “İngiltere’de Yerel Yönetimler”. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16, Aralık: 125-140.

  • Kıral, B. ve Kıral, E. (2009). “Japonya İlköğretim Sistemi ve Türkiye İlköğretim Sisteminin Karşılaştırılması”, Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 12: 53-65.

  • Levent, F. ve Gökkaya, Z. (2014). Güney Kore’nin Ekonomik Başarısının Altında Yatan EğitimPolitikaları, http://www.faruklevent.com/dosyalar/Guney_Kore_makale_turkce_yeni.pdf, (Erişim Tarihi: 02.01.2019).

  • Merey, Z., Karatekin, K. ve Kuş, Z. (2012). “İlköğretimde Vatandaşlık Eğitimi: Karşılaştırmalı Kuramsal Bir Çalışma”. GEFAD / GUJGEF, 32(3): 795-821.

  • Meşeci, F. (2007). İngiltere’de İlköğretim Performans Değerlendirme Sistemi ve Türkiye İçin Öneriler.Değerler Eğitimi Dergisi, http://dergipark.gov.tr/download/article-file/302525, (Erişim Tarihi: 11.01.2019).Mutlu, A. (2019). Çocuk Suçluluğunu Önleme Konusunda Yerel Yönetimlerin İlke ve Politikaları.http://www.ayk.gov.tr/wpcontent/uploads/2015/01/mutluahmet%C3%87ocuksu%C3%87lulu%C4%9eunu%C3%96nlemekonusundayerely%C3%96net%C4%B0mler%C4%B0n%C4%B0lkevepol%C4%B0t%C4% vbkaları.pdf, (Erişim Tarihi: 02.01.2019).

  • Oktay, T. (2017). “Gençliğe Yönelik Politika ve Uygulamalarda Yerel Yönetimlerin Rolü”. Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(3): 309-336.

  • Okutan, M. (1996). “Azerbaycan Eğitim Sistemi”, Mesleki ve Teknik Eğitim, 1: 97-107.

  • Özservet, Y. Ç. (2019a). Çocuk Dostu Belediyecilik.http://dspace.marmara.edu.tr/bitstream/handle/11424/4147/cocuk_dostu_belediyecilik.pdf?sequence=1&isa llowed=y, (Erişim Tarihi: 02.01.2019).

  • Özservet, Y. Ç. (2019b). Çocuk Odaklı Finlandiya’da Yerel Yönetimler ve Çocukların Eğitimi.https://eww.researchgate.net/publication/269035817_cocuk_odakli_Finlandiya'da_yerel_yonetimler_ve_co cuklarin_egitimi, (Erişim Tarihi: 12.01.2019).

  • Parmaksız, R. Ş. ve Yavuz, Ö. (2016). “Türkiye ve Polonya Eğitim Sistemlerinin Karşılaştırılması”. Karaelmas Journal of Educational Sciences, 4: 59-70.

  • Şemşek, İ. (2018). “Finlandiya, İngiltere ve Türkiye’nin Okul Öncesine Yönelik Sosyal Politika Uygulamaları”. Uluslararası Sosyal ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(9), Haziran: 82-101.

  • Taşcı, F. (2019). Yerel Yönetimlerde Sosyal Politika ve Sosyal Hizmetler: Londra Barnet BelediyesiÖrneği, http://www.acarindex.com/dosyalar/makale/acarindex-1423905775.pdf, (Erişim Tarihi: TDK (2015). Büyük Türkçe Sözlük. http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts.

  • Tezcan, M. (1985). Eğitim Sosyolojisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları No: 150, Ankara.

  • Tösten, R. ve Ekinci, İ. (2012). “Japonya Eğitim Sisteminde Yükseköğretim”, The Journal of Academic Social Science Studies, 5(8), December: 1185-1196.

  • Türk, M. (2013). “Güney Kore’de Gençlerin Eğitimi ve Modern Yaklaşımlar”. Gençlik Araştırmaları Dergisi, 1(2): 216-228.

  • Türkoğlu, İ. (2013). “Yerel Yönetimlerin Mali Özerkliği”, Dicle Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 17- 18(26-27-28-29), http://dergipark.gov.tr/download/article-file/214037, (Erişim Tarihi: 11.01.2019).

  • Uygun, S., Ergen, G. ve Öztürk, İ. H. (2011). “Türkiye, Almanya ve Fransa’da Öğretmen Eğitimi Programlarında Uygulama Eğitiminin Karşılaştırılması”. İlköğretim Online, 10(2): 389-405.

  • Yakar, A. (2015a). “Amerika Birleşik Devletleri Eğitim Sistemi”. (Ed A. Türkoğlu), Karşılaştırmalı Eğitim (Dünya Ülkelerinden Örneklerle, ss.37-62, Anı Yayıncılık, Ankara.

  • Yakar, A. (2015b). “İngiltere Eğitim Sistemi”. (Ed. A. Türkoğlu), Karşılaştırmalı Eğitim (Dünya Ülkelerinden Örneklerle), ss.245-276, Anı Yayıncılık, Ankara.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics